ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขง, ม่ง, มุข,มุข-, มุกตลก, มุ่ง, เกิ้ง, ทุ้ง, วิหารคด, มุบ, ย้าย, ยุง
มุง
หมายถึงก. เอาวัตถุมีกระเบื้องหรือจากเป็นต้น ขึ้นปิดส่วนบนของเรือนหรือหลังคาเพื่อกันแดดกันฝน เช่น เอากระเบื้องมุงหลังคา; รุมกันเข้าไปดูอย่างไม่มีระเบียบ เช่น มีคนมุงดูคนเป็นลมเต็มไปหมด.
เกิ้ง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. กั้น, บัง, มุง, เช่น เอาผ้าเกิ้งแดด เกิ้งหลังคา. น. ฉัตร.
เย็บมุงหลังคา
หมายถึงก. เย็บอก.
เกี่ยวแฝกมุงป่า
หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรเกินกำลังความสามารถของตัว.
สมุน
หมายถึง[สะหฺมุน] น. จาก คา หรือใบไม้ที่ใช้มุงหลบหลังคา.
กลางดิน
หมายถึงน. นอกที่มุงที่บัง เช่น นอนกลางดินกินกลางทราย.
บรรณกุฎี
หมายถึงน. กระท่อมอันมุงบังด้วยใบไม้. (ส. ปรฺณ + กุฏิ).
บรรณศาลา
หมายถึงน. ที่สำนักของฤๅษีหรือผู้บำเพ็ญพรตเป็นต้น ถือกันว่ามุงบังด้วยใบไม้. (ส. ปรฺณศาลา; ป. ปณฺณสาลา ว่า โรงที่มุงและบังด้วยใบไม้).
ดินนวล
หมายถึงน. ดินประสมอย่างหนึ่ง ใช้ในการหล่อ; ผงขาว ๆ ที่ใช้ในการเคลือบสิ่งของเช่นกระเบื้องมุงหลังคา.
ไม้ระแนง
หมายถึงน. ไม้สี่เหลี่ยม หน้า ๑ นิ้ว ใช้ตีข้างบนกลอนหรือจันทัน สำหรับมุงหลังคา.
กระเบื้องขนมเปียกปูน
หมายถึงน. กระเบื้องสำหรับมุงหลังคารูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ทำด้วยปูนซีเมนต์ ทราย และน้ำ, กระเบื้องว่าว หรือ กระเบื้องหน้าวัว ก็เรียก.
เย็บอก
หมายถึงก. ใช้ด้ายหรือลวดเย็บแผ่นกระดาษตามแนวกึ่งกลาง เพื่อพับประกอบเข้าเป็นเล่ม, เย็บมุงหลังคา ก็เรียก.