ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา มีครรภ์, แล้ง, ลงท้อง, โหรง,โหรงเหรง, มีดทอง, กระท้อน, อัตคัด, ฌาน, ลั่นฆ้อง, มะต้อง
มีครรภ์
หมายถึงก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีท้อง ก็ว่า.
มีท้องมีไส้
หมายถึง(ปาก) ก. มีท้อง.
มีท้อง
หมายถึงก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีครรภ์ ก็ว่า.
ตั้งท้อง
หมายถึงว. เรียกข้าวที่มีรวงอ่อน ๆ ว่า ข้าวตั้งท้อง.
ท้อง
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายด้านหน้า ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา มีสะดืออยู่ตรงกลาง มีกระเพาะและไส้พุงอยู่ภายใน; ครรภ์ เช่น น้องร่วมท้อง; พื้นที่หรือบริเวณที่กว้างใหญ่ เช่น ท้องนํ้า ท้องฟ้า ท้องทุ่ง ท้องไร่ ท้องนา ท้องถนน; ส่วนที่มีลักษณะโค้ง เช่น ท้องแขน ท้องน่อง ท้องเรือ ท้องร่อง. ก. มีลูกอยู่ในท้อง, ตั้งครรภ์.
หนักท้อง
หมายถึงว. พอให้อิ่ม, พอประทังหิว, เช่น กินพอให้หนักท้อง.
หน้าท้อง
หมายถึงน. ส่วนหน้าของท้อง ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา เช่น ฉีดเซรุ่มป้องกันพิษสุนัขบ้าที่หน้าท้องหลังจากถูกสุนัขกัด; โดยปริยายหมายถึงท้องที่ยื่นเพราะมีไขมันมาก เช่น ผู้หญิงคนนี้สวยดี เสียแต่มีหน้าท้อง.
ท้องกิ่ว
หมายถึงว. หิวจัด, มักใช้เข้าคู่กับคำ ท้องแขวน เป็น ท้องกิ่วท้องแขวน เช่น หิวจนท้องกิ่วท้องแขวน, ไส้กิ่วไส้แขวน ก็ว่า.
เสาะท้อง
หมายถึงว. ที่ทำให้ท้องเสีย เช่น กินของเปรี้ยวจัดหรือเผ็ดจัดทำให้เสาะท้อง.
ท้องแข็ง
หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.
ท้องเล็น
หมายถึงว. เรียกข้าวสารที่หุงยังไม่สุกดี ยังมีแกนเมล็ดข้าวเหลืออยู่บ้าง ว่า ข้าวท้องเล็น.
พื้นท้อง
หมายถึงน. เนื้อตรงส่วนท้อง (โดยมากหมายถึงส่วนท้องของปลา).