ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฟอง, เผน,เผน-, กระ, ไข่, ฟองน้ำ
ฟอง
หมายถึงก. คะนอง, กำเริบ.
ฟองเต้าหู้
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของหินยิปซัม เรียกว่า หินฟองเต้าหู้, เกลือจืด ก็ว่า.
ฟองฟอด
หมายถึงว. ลักษณะที่มีฟองมาก เช่น แกงบูดเป็นฟองฟอด ย่ำน้ำโคลนเป็นฟองฟอด.
ฟอง,ฟอง,ฟองน้ำ,ฟองน้ำ
หมายถึงน. ต่อมนํ้าที่ผุดหรือปุดขึ้นเป็นรูปโป่ง ๆ อาจเป็นต่อมเดียว หรือรวมกันเป็นแพก็ได้.
หมายถึงน. ไข่ เช่น ไก่ตกฟอง; ลักษณนามใช้เรียกไข่เป็ดหรือไข่ไก่เป็นต้น เช่น ไข่ฟองหนึ่ง ไข่ ๒ ฟอง.
หมายถึงน. ฝ้าหรือเยื่อที่ลอยอยู่บนน้ำเต้าหู้แล้วนำมาตากแห้ง ใช้เป็นอาหาร.
ฟองน้ำ
หมายถึงน. ชื่อสัตว์นํ้าไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Porifera มีเนื้อเยื่อ ๒ ชั้นลักษณะเป็นรูพรุน พบทั้งในทะเลและนํ้าจืด ที่พบในนํ้าจืดเรียก ฟองนํ้านํ้าจืด จำพวกที่มีโครงสร้างอ่อนนุ่มซึ่งพบในทะเลนำมาใช้ถูตัวได้, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นรูพรุนอ่อนนุ่ม และซับนํ้าได้ดี.
ฟองกาม
หมายถึงก. กำเริบกาม.
ฟองทะเล
หมายถึงน. หินที่ปรุเป็นรู ๆ อยู่ในทะเล.
หมายถึงดู ฟอง ๑.
ฟองมัน
หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมายชนิดหนึ่ง มีรูปอย่างนี้ ๏ ในหนังสือเก่า สำหรับเขียนขึ้นต้นวรรคหรือต้นบรรทัด, ตาไก่ ก็เรียก.