ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ท้วง, นำ, เอา
พา
หมายถึงก. นำไปหรือนำมา.
พึ่งพา
หมายถึงก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
ท้วง
หมายถึงก. พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย; พยุง, ประคอง, พา, เช่น ท้วงตนหนีไปได้.
นำ
หมายถึงก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป นำมา. ว. อาการที่ซักหรือถามเป็นเชิงแนะไปในตัว ในคำว่า ซักนำ ถามนำ.
เอา
หมายถึงก. ยึด เช่น เอาไว้อยู่; รับไว้ เช่น เขาให้ก็เอา; พา, นำ, เช่น เอาตัวมา; ต้องการ เช่น ทำเอาชื่อ ทำงานเอาหน้า; ถือเป็นสำคัญ เช่น เจรจาเอาถ้อยคำ เอาพี่เอาน้อง; (ปาก) คำใช้แทนกริยาอื่น ๆ บางคำได้. ว. เมื่อใช้ลงท้ายกริยา เป็นการเน้นกริยาแสดงถึงการตั้งหน้าตั้งตาทำต่อเนื่องกัน เช่น กินเอา ๆ.
เฮโลสาระพา, เฮละโลสาระพา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
เฮโลโหระพา, เฮละโลโหระพา เป็นคำที่เขียนผิด ❌
โหระพา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
โหรพา, โหระภา เป็นคำที่เขียนผิด ❌
พาณิชย์ , พาณิชย , พณิชย์ พาณิช , พณิช เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
พานิชย์, พานิชย, พนิชย์ พานิช, พนิช เป็นคำที่เขียนผิด ❌
จูงมือ
หมายถึงก. จับมือพากันไป.
วหะ
หมายถึงก. นำไป, พาไป. (ป., ส.).
สกฏภาระ
หมายถึง[-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.
นำทาง
หมายถึงก. พาไปสู่ที่หมาย, นำไปให้ถูกทาง.