ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พ่าน, พลุ่มพล่าม, พลุกพล่าน
พลุ่งพล่าน
หมายถึง[-พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.
เดือดดาล
หมายถึงก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.
พลุ่ง
หมายถึง[พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.
พล่าน
หมายถึง[พฺล่าน] ว. อาการเป็นไปในลักษณะป่วน วุ่น สับสน ลนลาน ซ่าน หรืออย่างอื่นที่คล้ายกัน เช่น เดือดพล่าน วิ่งพล่าน เดินพล่าน.
เลือดพล่าน
หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวอย่างรุนแรง.
พลุก
หมายถึง[พฺลุก] ว. พลุ่ง.
พลุ่ก
หมายถึง[พฺลุ่ก] ว. พลุ่งขึ้นมา.
ตะเพิ่น
หมายถึงว. พล่านไป, เจิ่นไป.
พ่าน
หมายถึงว. พล่าน, พลุกพล่าน, ไม่เป็นระเบียบ.
ฟุ้งซ่าน
หมายถึงก. ไม่สงบ, พล่านไป, ส่ายไป, (ใช้แก่จิต).
มล่าน
หมายถึง[มะล่าน] ก. วิ่งอย่างรีบ, วิ่งพล่าน.
ธุมชาล
หมายถึง[ทุมะชาน] น. ควันพลุ่งขึ้น. (ป., ส. ธูมชาล).