ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หิน, บัน, ผิน, ส่ง, ยัน, ไม้หึ่ง, คัน, บั้น, ขนัน, ขัน
ผัน
หมายถึงก. หัน เช่น ผันหน้า, ผิน หรือ หิน ก็ว่า; ทำให้เปลี่ยนไปจากแนวหรือลักษณะเดิม เช่น ผันน้ำเข้านา.
หมายถึงน. ชื่อบัวชนิด Nymphaea cyanea Roxb. ในวงศ์ Nymphaeaceae ดอกสีคราม, บัวขาบ ก็เรียก.
หิน
หมายถึงก. หัน, ผัน หรือ ผิน ก็ว่า.
บัน
หมายถึงก. ผัน, ผิน.
ผิน
หมายถึงก. หัน, ผัน หรือ หิน ก็ว่า; แปรพระพักตร์ (ใช้แก่พระพุทธรูป).
เผียน
หมายถึงก. หมุนไป, ผันไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ผัน เป็น ผันเผียน หรือ เผียนผัน.
บัวขาบ
หมายถึงดู ผัน ๑.
จักรผัน
หมายถึง[จัก-] ว. เร็ว.
ผัลคุนี
หมายถึง[ผันละ-] น. ผลคุนี.
ผกผัน
หมายถึงก. หกหัน, ผันกลับ.
คำสุภาพ
หมายถึง(ฉันทลักษณ์) น. คำที่ไม่ผันด้วยวรรณยุกต์ทั้ง ๔.
หัน
หมายถึงก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น นิยมสร้างโบสถ์หันหน้าไปทางทิศตะวันออก, หมุน เช่น หันหน้ามาทางนี้; เปลี่ยนใจ เช่น หันไปเข้ากับศัตรู.