ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โอก, ออก, ส้ม, ดอย, วอก, วา, ว่า, ศอก, ศาก,ศาก-,ศากะ, สุคนธชาติ
ผอก
หมายถึงน. การกินข้าว; ข้าวที่กิน; ภาชนะที่อาจสวมหรือใส่สิ่งอื่นได้, ปลอก; ปลาหรือกุ้งประสมตำกับเกลือ. (ถิ่น-อีสาน) ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย.
หมายถึงว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง. (ม. คำหลวง มหาราช).
เลี้ยงผอก
หมายถึงก. นำข้าวไปให้ชาวนากินในเวลาทำนา.