ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปลง
ปลง
หมายถึง[ปฺลง] ก. เอาลง เช่น ปลงหม้อข้าว, ปล่อยหรือเปลื้องให้พ้นไป (ในลักษณะที่รู้สึกว่าหนักอยู่) เช่น ปลงหาบ; เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น มีความหมายต่าง ๆ.
ปลงช้าง
หมายถึงก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก.
ปลงธรรมสังเวช
หมายถึง[ปฺลงทำมะสังเวด] ก. เกิดความสังเวชโดยธรรมเมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร (ใช้แก่พระอริยบุคคล).
ปลงธุระ
หมายถึงก. ทอดธุระ, วางธุระ.
ปลงผม
หมายถึงก. โกนผม (ใช้แก่บรรพชิต).
ปลงสังเวช
หมายถึงก. พิจารณาเห็นเป็นเรื่องน่าสลดใจหรือน่าสมเพช.
ปลงกรรมฐาน
หมายถึง[ปฺลงกำมะถาน] ก. พิจารณากรรมฐาน.
ปลงตก
หมายถึงก. พิจารณาจนเห็นจริงแล้วปล่อยไปตามสภาพ.
ปลงอาบัติ
หมายถึงก. แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ).
ปลงชีวิต
หมายถึงก. ฆ่า.
ปลงศพ
หมายถึงก. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพให้เสร็จสิ้นไป.
ปลงอนิจจัง
หมายถึงก. รู้สึกสังเวชใจว่าไม่น่าจะเป็นถึงเช่นนั้น.