ประแดะ
หมายถึงน. เครื่องมือของช่างทอง สำหรับเคาะสิ่วสลัก มีรูปคล้ายค้อน แต่แบน ทำด้วยเขาสัตว์; เรียกมีดพกปลายแหลมชนิดหนึ่งที่มีด้ามงอเฉียงลงว่า มีดประแดะ, คอม้า ก็เรียก.
หรือคุณกำลังค้นหา ระแทะ, รันแทะ, กระแชะ, กระแทะ, คอม้า, บาแดง, ปะขาว, กระแด้แร่, กระแดะ, ประแดง, ประแอก