ประจัน
หมายถึงก. กั้นเป็นส่วนสัด เช่น ฝาประจันห้อง; ประชัน, ประเชิญ, เผชิญ, เช่น หันหน้าประจันกัน; เรียกไม้ที่ใช้คํ้าแคมเรือที่เบิกได้ที่แล้วเพื่อไม่ให้หุบว่า ไม้ประจัน.
หรือคุณกำลังค้นหา ผจญ,ผจัญ, ประจัญ, ประจญ, ประชน, ประยุร,ประยูร, ประกิด, ประหัต, ยัน, ประชัน, ประจาน, ผจาน