ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บ๋ำ, บ๋อม, หวุม, ตุ๋ม, ปุ๋ม, กระบุ่มกระบ่าม
บุ๋ม
หมายถึงว. ที่ยุบเป็นรอยลึกลงไป เช่น แก้มบุ๋ม.
บ๋ำ
หมายถึงว. บุ๋ม.
บ๋อม
หวุม
หมายถึงว. บุ๋ม, บํ๋า, โบ๋.
นมตาบอด,นมบอด
หมายถึงน. นมที่หัวบุ๋มเข้าไป.
ลักยิ้ม
หมายถึงน. รอยเล็ก ๆ ที่บุ๋มลงไปที่แก้ม.
เว้า
หมายถึงว. มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งหรือบุ๋มเข้าไป เช่น เสื้อแขนเว้า.
หวำ
หมายถึงว. บุ๋มลงไป เช่น ผอมจนแก้มหวำ เนื้อตะโพกหวำ, ลึกไม่มาก, เป็นแอ่ง เช่น พื้นดินหวำ.
สามหยิบ
หมายถึงน. เรียกหมวกลูกเสือที่มีรอยบุ๋ม ๓ รอยตรงด้านบนหมวกว่า หมวกสามหยิบ.
บุบ
หมายถึงก. ทุบ ตำ หรือเคี้ยวเบา ๆ พอให้เป็นรอยหรือแตก; บู้ลง, บุ๋มลง, เช่น ขันบุบ แก้มบุบ.
น้ำดอกไม้
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อมใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมชักหน้า ก็เรียก.
อิน
หมายถึงน. ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง ลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียกว่า ลูกจันอิน. (ดู จัน).