ค้นเจอ 86 รายการ

เกาบิล

หมายถึง[-บิน] น. ชื่อแหวนคู่กับสายธุรำในพิธีพราหมณ์.

บังเหิน

หมายถึงก. เหาะ, บิน.

บิน

หมายถึงก. ไปในอากาศด้วยกำลังปีกหรือเครื่องยนต์เป็นต้น เช่น นกบิน เครื่องบินบิน, โดยปริยายหมายถึงการไปโดยลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ขวัญบิน จานบิน; เรียกหน่อไม้ที่ขึ้นสูงจนเป็นลำ แต่ยอดยังมีกาบหุ้มอยู่แก่เกินกิน ว่า หน่อไม้บิน.

บิน

หมายถึงดู นกกระจอก ๒.

สนามบิน

หมายถึงน. (กฎ) พื้นที่ที่กำหนดไว้บนพื้นดินหรือน้ำสำหรับใช้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วนเพื่อการขึ้นลงหรือเคลื่อนไหวของอากาศยาน รวมตลอดถึงอาคาร สิ่งติดตั้งและบริภัณฑ์ซึ่งอยู่ภายในสนามบินนั้น; (ปาก) ท่าอากาศยาน.

ลานบิน

หมายถึงน. เรียกทรงผมผู้ชายแบบหนึ่งที่ตัดข้างล่างสั้นเกรียนข้างบนราบเสมอกันว่า ผมลานบิน; โดยปริยายหมายถึงตำแหน่งหน้าที่การงาน เช่น ไม่มีลานบินจะลง หาลานบินลงไม่ได้.

เป้าบิน

หมายถึงน. เป้าที่โยนขึ้นไปในอากาศแล้วยิง.

บันเหิน

หมายถึงก. เหาะไป, บินไป.

สนามบินอนุญาต

หมายถึง(กฎ) น. สนามบินที่บุคคลได้รับอนุญาตให้จัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติการเดินอากาศและสนามบินที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมประกาศกำหนด.

ผมลานบิน

หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่ตัดข้างล่างสั้นเกรียน ข้างบนราบเสมอกัน.

ไก่บินไม่ตกดิน

หมายถึง(สำ) น. บริเวณที่มีอาคารบ้านเรือนหนาแน่นแออัด.

ลดเพดานบิน

หมายถึงก. ลดระดับความสูงในการบิน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ