ค้นเจอ 15 รายการ

บรรจง

หมายถึง[บัน-] ก. ตั้งใจทำ เช่น บรรจงเขียน, ทำโดยระมัดระวัง เช่น มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง. ว. อย่างประณีต เช่น เขียนบรรจง, ตัวบรรจง.

บันจอย

หมายถึง(โบ) ก. บรรจง.

ประจง

หมายถึงก. บรรจง, ทำให้ดี.

ผจง

หมายถึง[ผะจง] น. ความตั้งใจ. ก. ตั้งใจทำให้ดี, บรรจง, เช่น ผจงแต่ง ผจงจัด. (ข. ผฺจง่).

วิจิตรบรรจง

หมายถึง[-จิดบันจง] ว. ลักษณะที่ตั้งอกตั้งใจทำอย่างประณีตงดงาม เช่น กวีนิพนธ์บทนี้แต่งอย่างวิจิตรบรรจง.

คัดลายมือ

หมายถึงก. ลอกข้อความออกมาเขียนด้วยตัวบรรจง.

ประดิดประดอย

หมายถึงก. บรรจงทำให้งดงามและละเอียดลออยิ่งขึ้น, ใช้ว่า ประดอย ก็ได้.

คัด

หมายถึงก. เขียนด้วยตัวบรรจง เช่น เขียนเร็ว ๆ อย่ามัวแต่คัด.

จำเนียม

หมายถึงก. รู้จักประมาณตัว, ประพฤติตนพอสถานประมาณ เช่น บรรจงภาพจำเนียม. (ลอ). (แผลงมาจาก เจียม).

มือเบา

หมายถึงว. อาการที่ใช้มือทำอะไรอย่างละมุนละไมหรือประณีตบรรจง, ตรงข้ามกับ มือหนัก.

อ่าองค์

หมายถึง(กลอน) ก. แต่งตัว เช่น ลูบไล้สุคนธาอ่าองค์ บรรจงทรงเครื่องวันอาทิตย์. (อิเหนา).

หวัด,หวัด,หวัด ๆ

หมายถึงว. ไม่บรรจง เช่น เขียนหวัด, คร่าว ๆ เช่น ร่างภาพอย่างหวัด ๆ, สะเพร่า, ไม่ตั้งใจทำให้เรียบร้อย, เช่น ทำงานหวัด ๆ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ