ผลการค้นหา

ธนาคาร* *ธนาคาร *ธนาคาร*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 32 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา แบงก์, ศัพท์บัญญัติ, ธราธาร, วามาจาร, ปราคาร, อ, อนาจาร, ลงล่าง, ธนาคม, ศาสนสมบัติกลาง, ธนสาร

ธนาคาร

หมายถึงน. นิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมาย บริษัทจำกัด หรือ บริษัทมหาชนจำกัด ที่ใช้ชื่อหรือคำแสดงชื่อว่า ธนาคาร ซึ่งประกอบธุรกิจเกี่ยวกับเงินและธุรกิจหลักทรัพย์. (ป. ธน + อคาร).
 พจนานุกรมไทย

ศัพท์บัญญัติ

หมายถึงน. คำที่ตราหรือกำหนดขึ้นไว้ให้มีความหมายเฉพาะเป็นเรื่อง ๆ ไป เช่น โทรทัศน์ ธนาคาร รัฐวิสาหกิจ.
 พจนานุกรมไทย

แบงก์

หมายถึง(ปาก) น. ธนาคาร. (อ. bank); ธนบัตร. (อ. bank note).
 พจนานุกรมไทย

ธนาคารเลือด

หมายถึงน. สถานที่เก็บรักษาเลือดไว้ เพื่อบริการแก่ผู้ป่วย.
 พจนานุกรมไทย

ถอนเงิน

หมายถึงก. เบิกเงินที่ฝากไว้ในธนาคารออกมา.
 พจนานุกรมไทย

เช็คขีดคร่อมเฉพาะ

หมายถึง(กฎ) น. เช็คที่มีเส้นขนานคู่ขีดขวางไว้ข้างด้านหน้า และในระหว่างเส้นทั้งสองนั้น กรอกชื่อธนาคารใดธนาคารหนึ่งลงไว้โดยเฉพาะ และจะใช้เงินตามเช็คนั้นได้เฉพาะให้แก่ธนาคารนั้น.
 พจนานุกรมไทย

ธนาคารโลก

หมายถึงน. คำสามัญเรียกธนาคารระหว่างประเทศเพื่อบูรณะและวิวัฒนาการ ซึ่งทำหน้าที่ให้กู้ยืมเงินแก่ประเทศที่เป็นสมาชิกของธนาคาร เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจในประเทศของตนและให้ความช่วยเหลือทางวิชาการ ธนาคารนี้ไม่รับฝากเงิน.
 พจนานุกรมไทย

บัตรธนาคาร

หมายถึง(กฎ) น. บัตรที่ธนาคารแห่งประเทศไทยออกใช้เป็นเงินตรา.
 พจนานุกรมไทย

ฝากเผื่อเรียก

หมายถึงก. ฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะเรียกให้จ่ายเมื่อใดก็ได้.
 พจนานุกรมไทย

ดราฟต์

หมายถึงน. ตราสารซึ่งธนาคารเป็นผู้ออก สั่งธนาคารตัวแทนของตนให้จ่ายเงินจำนวนหนึ่งแก่ผู้รับตามที่ได้ระบุชื่อไว้หรือตามคำสั่งของผู้รับ. (อ. draft).
 พจนานุกรมไทย

ฝากประจำ

หมายถึงก. ฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะได้รับดอกเบี้ยเมื่อฝากครบตามเวลาที่กำหนดไว้.
 พจนานุกรมไทย

บัญชีกระแสรายวัน

หมายถึงน. บัญชีเงินฝากธนาคาร ซึ่งผู้ฝากสามารถถอนเงินได้ทุกเวลา.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด