ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ประ,ประ-,ประ-, นาภิ, จก, ด้วง, ทรวง, ท้วม,ท้วม ๆ, ท้อง, ส้วง, ห้วง, อุทร, กรุ
ท้วง
หมายถึงก. พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย; พยุง, ประคอง, พา, เช่น ท้วงตนหนีไปได้.
ประ,ประ-,ประ-
หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.
ติง
หมายถึงก. ทักไว้, ท้วงไว้.
ทัดทาน
หมายถึงก. กล่าวหรือแสดงออกเป็นทำนองห้ามหรือท้วงเพื่อให้งดไว้.
ต่อว่า,ต่อว่าต่อขาน
หมายถึงก. ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้.