ผลการค้นหา

ที่พึ่ง* *ที่พึ่ง *ที่พึ่ง*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 29 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ดำนาณ, นาถ, นิสัย, สรณ,สรณ-,สรณะ, ศรัย, ร่ม, ร่มโพธิ์ร่มไทร, หัวต่อ, มูลา, โล่ง, กมลาสน์

ศรัย

หมายถึง[ไส] น. ที่พักพิง, ที่พึ่ง, ที่อาศัย, ที่ร่มเย็น. (ส. ศฺรย).
 พจนานุกรมไทย

นาถ

หมายถึง[นาด, นาถะ] (แบบ) น. ที่พึ่ง, ผู้เป็นที่พึ่ง. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

นิสัย

หมายถึงน. ความประพฤติที่เคยชิน เช่น ทำจนเป็นนิสัย; ที่พึ่ง, ที่พักพิง, ที่อาศัย, เช่น ขอนิสัยในการอุปสมบท. (ป. นิสฺสย).
 พจนานุกรมไทย

ร่ม

หมายถึงน. บริเวณที่แดดส่องไม่ถึง เช่น ร่มไม้; สิ่งที่ใช้สำหรับกางกันแดด กันฝน มีด้ามสำหรับถือ โดยปริยายหมายถึง ที่พึ่ง, ที่คุ้มครอง, เช่น ใต้ร่มพระบรมโพธิสมภาร ใต้ร่มกาสาวพัสตร์. ว. ซึ่งมีอะไรบังแดด เช่น ถนนสายนี้ร่มตลอดวัน.
 พจนานุกรมไทย

ร่มโพธิ์ร่มไทร

หมายถึง(สำ) น. ที่พึ่ง, ผู้ที่ให้ความคุ้มครองและความอบอุ่นใจ, เช่น พ่อแม่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูก.
 พจนานุกรมไทย

ที่พึ่ง

หมายถึงน. ผู้คุ้มครองช่วยเหลือ เช่น พ่อแม่เป็นที่พึ่งของลูก, สิ่งที่อาศัยยึดเป็นหลัก เช่น ได้ตำราเป็นที่พึ่ง, เครื่องยึดเหนี่ยวทางใจ เช่น ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ดำนาณ

หมายถึง(แบบ) น. เครื่องห้าม, เครื่องป้องกัน, เครื่องต้านทาน, ที่พึ่ง, ที่อาศัย. (ป. ตาณ; ส. ตฺราณ).
 พจนานุกรมไทย

สรณ,สรณ-,สรณะ

หมายถึง[สะระนะ-] น. ที่พึ่ง, ที่ระลึก; ความระลึก. (ป.; ส. ศรณ).
 พจนานุกรมไทย

ยึดเหนี่ยว

หมายถึงก. อาศัยเป็นที่พึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ฝากผีฝากไข้

หมายถึงก. ขอยึดเป็นที่พึ่งจนวันตาย.
 พจนานุกรมไทย

ศรัณย์

หมายถึง[สะรัน] ว. ซึ่งเป็นที่พึ่ง. (ส. ศรณฺย).
 พจนานุกรมไทย

สรณคมน์,สรณาคมน์

หมายถึงน. การยึดเอาเป็นที่พึ่งที่ระลึก, ในพระพุทธศาสนาหมายถึง การถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึก เรียกว่า ไตรสรณคมน์ หรือ ไตรสรณาคมน์. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด