ตัวกรองผลการค้นหา
ถูป,ถูป-
หมายถึง[ถูปะ-] (แบบ) น. เจดีย์ซึ่งก่อไว้สำหรับบรรจุของควรบูชา มีกระดูกของบุคคลที่นับถือเป็นต้น. (ป.).
ปรากฏ หรือ ปรากฎ เขียนยังไง
ถู
หมายถึงก. สี เช่น ถูขี้ไคล ถูฟัน ถูเนื้อถูตัว, เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด เช่น ถูบ้าน.
กราง
หมายถึง[กฺราง] ก. ถูไปถูมาด้วยบุ้ง ตะไบ หรือหนังกระเบน.
เอาสีข้างเข้าถู
หมายถึง(สำ) ว. ไม่ใช้เหตุผล, ดื้อดันจะเอาชนะให้ได้, เอาข้างเข้าถู ก็ว่า.
ขัด
หมายถึงก. ถูให้เกลี้ยง, ถูให้ผ่องใส, ถูให้ขึ้นเงา, เช่น ขัดขี้ไคล ขัดพื้น.
ถูล,ถูล-
หมายถึง[ถูละ-] (แบบ) ว. อ้วน, พี; หยาบ. (ป.; ส. สฺถูล).
ลับ
หมายถึงก. ถูให้คม เช่น ลับมีด.
ป
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.
เผือน
หมายถึง(แบบ) ก. ขัดถู เช่น กูก็มิไปยังอย้าวเรือน เผือนถู. (ม. คำหลวง ชูชก).
มรรทนะ
หมายถึง[มัดทะนะ] น. การบด, การถู; การทำให้เจ็บ, การยํ่ายี, การทำลาย. (ส. มรฺทน; ป. มทฺทน).
ธาตุสถูป
หมายถึง[ทาดสะถูบ] น. ธาตุเจดีย์.
ครู่
หมายถึง[คฺรู่] ก. ลาก ถู หรือรู่ไปบนของแข็ง.
