ค้นเจอ 1,362 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ถึงแก่กรรม, ถึงมรณกรรม

ถึงมรณกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า.

ถึงแก่มรณกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงมรณกรรม ก็ว่า.

มรณกรรม

หมายถึง[มอระนะกำ] น. ความตาย.

ถึงแก่กรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงมรณกรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า.

แก่

หมายถึงบ. ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.

แก่

หมายถึงว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน; โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือ ยิ่งไปในทางนั้น เช่น แก่สังคม แก่วิชา แก่เหล้า แก่เล่น แก่ไฟ.

แก่

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.

หน้าแก่

หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.

หง่อม

หมายถึง[หฺง่อม] ว. แก่มาก ในคำว่า แก่หง่อม.

มะพร้าวห้าว

หมายถึงน. ผลมะพร้าวที่แก่จัด.

หมากสง

หมายถึงน. หมากที่แก่จัด.

ตามมี

หมายถึงว. สมควรแก่ที่มีอยู่.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ