ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ถึงแก่กรรม, ถึงมรณกรรม
ถึงมรณกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า.
ถึงแก่มรณกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงมรณกรรม ก็ว่า.
มรณกรรม
หมายถึง[มอระนะกำ] น. ความตาย.
ถึงแก่กรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงมรณกรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า.
แก่
หมายถึงบ. ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.
หมายถึงว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน; โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือ ยิ่งไปในทางนั้น เช่น แก่สังคม แก่วิชา แก่เหล้า แก่เล่น แก่ไฟ.
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.
หน้าแก่
หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.
หง่อม
หมายถึง[หฺง่อม] ว. แก่มาก ในคำว่า แก่หง่อม.
มะพร้าวห้าว
หมายถึงน. ผลมะพร้าวที่แก่จัด.
หมากสง
หมายถึงน. หมากที่แก่จัด.
ตามมี
หมายถึงว. สมควรแก่ที่มีอยู่.