ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ต้อง, อำนิฐ,อำนิษฐ์, ถูกใจ, ถูกอกถูกใจ, ข้องใจ, ติดใจ, แกล้ง, ขุ่นใจ, ตรอมใจ
ต้องใจ
หมายถึงก. ชอบ, ถูกใจ.
อำนิฐ,อำนิษฐ์
หมายถึง[-นิด] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (แผลงมาจาก อิฏฐ).
อิฏฐ,อิฏฐ-,อิฐ,อิฐ-,อิฐ-
หมายถึง[อิดถะ-] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (ป.; ส. อิษฺฏ).
ต้อง
หมายถึงก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำว่า ข้าวต้อง.
ถูกใจ
หมายถึงก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกอกถูกใจ ก็ว่า.
ถูกอกถูกใจ
หมายถึงก. ชอบ, ต้องใจ, ถูกใจ ก็ว่า.
เจริญตาเจริญใจ
หมายถึงว. งาม, ต้องตาต้องใจ.
ตีคอ
หมายถึงก. พูดให้ต้องใจหรือให้ถูกอกถูกใจเพื่อหวังผลอย่างใดอย่างหนึ่ง.
ตาเป็นมัน
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.
พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น
หมายถึง(สำ) ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.