ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บังอิง, อิง, พิง, ติณ,ติณ-, สวา, ส่อง, สิง, พลวง, มาย, รัด
ติง
หมายถึงก. ทักไว้, ท้วงไว้.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ขยับเขยื้อน, ไหว.
ติงส,ติงส-,ติงสติ
หมายถึง[ติงสะ-] (แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).
ติงสติม,ติงสติม-
หมายถึง[ติงสะติมะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓๐ เช่น ติงสติมสุรทิน. (ป.).
เหมือด
หมายถึง[เหฺมือด] น. เครื่องกินกับขนมจีนนํ้าพริก มีหัวปลีซอยเป็นต้น. ว. ใช้ประกอบกับคำ สลบ เป็น สลบเหมือด หมายความว่า สลบไสล, แน่นิ่งไม่ติงกาย.