ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เพลา, โพง, ตัก
ตัก
หมายถึงน. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง.
หมายถึงก. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม เช่น ตักนํ้า ตักแกง ตักดิน.
ตักตวง
หมายถึงก. หาประโยชน์ใส่ตัว, กอบโกยมาเป็นของตนเมื่อมีโอกาส.
ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงา
หมายถึง(สำ) ก. ให้รู้จักฐานะของตนและเจียมตัว.
ตักษณะ
หมายถึง(แบบ) น. เครื่องตัดและกรางสิ่งของ เช่น มีด พร้า บุ้ง ตะไบ; การตัด, การปอก, การทอน. (ส.).
ตักเตือน
หมายถึงก. สั่งสอนให้รู้สำนึกตัว.
ตักน้ำรดหัวสาก
หมายถึง(สำ) ก. แนะนำพรํ่าสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล เช่น นํ้ารดหัวสาก สอนเด็กปากมาก เลี้ยงลูกใจแข็ง. (สุบิน กลอนสวด), ตักนํ้ารดหัวตอ ก็ว่า.
ตักบาตร
หมายถึงก. เอาของใส่บาตรพระ. (เทียบ ข. ฎาก่ ว่า วางลง).
ตักกะ
หมายถึง(แบบ) น. ตรรก, ความตรึก, ความคิด. (ป. ตกฺก).
ตักบาตรอย่าถามพระ
หมายถึง(สำ) ก. จะให้อะไรแก่ผู้ที่เต็มใจรับอยู่แล้ว ไม่ควรถาม.
ตักษัย
หมายถึง(กลอน; ตัดมาจาก ชีวิตักษัย) ก. สิ้นชีวิต, ตาย.
ตักน้ำรดหัวตอ
หมายถึง(สำ) ก. แนะนำพรํ่าสอนเท่าไรก็ไม่ได้ผล, ตักนํ้ารดหัวสาก ก็ว่า.