ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไพเพิด, กะ, กะ-, เพ้ย, กระเพลิด, ตะเพิง, ระเบิด, ระเหิด, ล่วงละเมิด, พยักพเยิด, กะเลิด
ตะเพิด
หมายถึงก. ตวาดให้หนีไป, ร้องให้ตกใจหนีไป, ไล่ส่งไป, โบราณเขียนเป็น กระเพลิด ก็มี.
ไล่ตะเพิด
หมายถึงก. ออกเสียงไล่ให้หนีไป.
เพ้ย
หมายถึงว. คำขับไล่ที่เปล่งเสียงแรง ๆ ให้สัตว์เช่นไก่หนีไป; คำรับในเวลาพากย์โขน คนรับร้องเพ้ย. ก. ตะเพิด เช่น ถูกเพ้ย.
ไพเพิด
หมายถึงก. ตะเพิด, ทำเสียงขับไล่.
กระเพลิด
หมายถึง[-เพฺลิด] (โบ) ก. ตะเพิด. (ปรัดเล).