ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทิศ,ทิศา, ตะวันขึ้น, ปัจฉิม,ปัจฉิม-, ปัศจิม, พรวด, บุริม,บุริม-, บูรพา, ตะวันออก, กระปรอก, สูรย,สูรย-
ทิศ,ทิศา
หมายถึงน. ด้าน, ข้าง, ทาง, เบื้อง, (หมายเอา เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก เป็นต้น). (ส.; ป. ทิส).
ปัจฉิม,ปัจฉิม-
หมายถึง[ปัดฉิม, ปัดฉิมมะ-] ว. ตะวันตก; ภายหลัง, ทีหลัง, ข้างหลังสุด. (ป. ปจฺฉิม).
ปัศจิม
หมายถึง[ปัดจิม] ว. ตะวันตก; เบื้องหลัง เช่น ฝ่ายปัศจิม. (ส.; ป. ปจฺฉิม).
ตะวันขึ้น
หมายถึงก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก.
ตะวันตก
หมายถึงก. ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันขึ้น, ตะวันตกดิน ก็เรียก; เรียกทิศที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าว่า ทิศตะวันตก, ตรงข้ามกับ ทิศตะวันออก; เรียกลมที่พัดมาจากทิศตะวันตกไปทางทิศตะวันออกในกลางฤดูฝนว่า ลมตะวันตก; เรียกประเทศที่อยู่ในทวีปยุโรปและอเมริกาว่า ประเทศตะวันตก, เรียกประชาชนโดยเฉพาะพวกผิวขาว ตลอดจนวัฒนธรรมขนบธรรมเนียมประเพณีของประเทศต่าง ๆ ในทวีปยุโรปและอเมริกา ว่า ชาวตะวันตก วัฒนธรรมตะวันตก เป็นต้น.
ประจิม
หมายถึงน. ทิศตะวันตก.
ลีลาศ
หมายถึงก. เต้นรำแบบตะวันตกบางชนิด เช่น ออกไปลีลาศ.
ปัจฉิมทิศ
หมายถึง[ปัดฉิมมะทิด] น. ทิศตะวันตก.
พม่า
หมายถึง[พะม่า] น. ชื่อประเทศและชนชาติหนึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกและตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศไทย.
ข้างตก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ทิศตะวันตก.
พายัพ
หมายถึงว. ตะวันตกเฉียงเหนือ. (ส. วายวฺย ว่า ของวายุ).
เสาตรี
หมายถึงน. เสาเรือนที่ตั้งถัดเสาโทไปทางทิศตะวันตก.