ค้นเจอ 306 รายการ

ตะ

หมายถึงก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.

ผิตะ, ผีตะ

หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).

สตะ

หมายถึงว. ระลึกได้, จำได้. (ป.; ส. สฺมฺฤต).

สุตะ

หมายถึงก. ไหลไป. (ป.; ส. สฺรุต).

อสิตะ

หมายถึง[อะสิตะ] ว. มีสีดำ, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).

มุตะ

หมายถึง[มุ-ตะ] ก. รู้แล้ว. (ป.).

สิตะ

หมายถึงว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).

อายตะ

หมายถึง[-ยะตะ] ว. ยืด, แผ่ออกไป, กว้างขวาง, ยาว. (ป., ส.).

ผีตะ

หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).

สุต,สุต-,สุต-

หมายถึง[สุตะ-, สุดตะ-] ก. ได้ยิน, ได้ฟังแล้ว.

เสต,เสต-

หมายถึง[-ตะ-] (แบบ) ว. เศวต, สีขาว. (ป.; ส. เศฺวต).

เบญจวรรค

หมายถึงน. วรรคทั้ง ๕ ได้แก่ พยัญชนะตั้งแต่ ก ถึง ม คือ กะ วรรค จะ วรรค ฏะ วรรค ตะ วรรค ปะ วรรค, พวก ๕.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ