ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ซวดเซ, เสียหลัก, ล้มลุกคลุกคลาน
ซัดเซ
หมายถึงก. เที่ยวไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่.
ระเสิดระสัง
หมายถึงว. ซัดเซไป, โซเซไป, หนีซุกซ่อนไป.
กระเซอะกระเซิง
หมายถึงว. อาการที่ซัดเซไปโดยไม่มีที่มุ่งหมายว่าจะไปแห่งไร.
ระเหระหน,ระเหหน
หมายถึงว. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, ไม่เป็นที่เป็นทาง, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่, เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ.
เนรนาถ
หมายถึง[เนระนาด] ก. ไม่มีที่พึ่ง, ซัดเซพเนจร, เช่น ก็เนรนาถประพาสพรตยังเขาสิงขรบวรวงกต. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
คเนจร
หมายถึง[คะเนจอน] ก. เที่ยวซัดเซไป. น. เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปในท่าเดิน. (ลัทธิ). (ส. คคเนจร ว่า ผู้ไปในท้องฟ้า).