ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ระยะ, น้ำเกิด, ช่วง, ฤดู, น้ำตาย, รอบ, ห้วง
ช่วง
หมายถึงน. ตอน, ระยะ (ที่ต่อเนื่อง). ก. รับเป็นตอน เช่น รับช่วง เช่าช่วง.
หมายถึงว. สว่าง, รุ่งโรจน์.
หมายถึงก. มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ใช้ เป็น ช่วงใช้. (ไทยใหญ่ ช่วง ว่า ใช้).
ช่วงชิง
หมายถึงก. แย่งชิง.
ช่วงใช้
หมายถึงก. รับใช้ เช่น เป็นข้าช่วงใช้.
ช่วงบาท
หมายถึงน. ผู้อยู่ในระยะเท้า “คือ ใกล้เท้า หมายความว่า ผู้รับใช้”.
ช่วงเมือง
หมายถึง(โบ) น. เมืองเล็กที่ขึ้นแก่ประเทศราช.
ช่วงสิทธิ์
หมายถึง(กฎ) ก. เข้าสวมสิทธิของเจ้าหนี้ที่จะใช้สิทธิทั้งหลายบรรดาที่เจ้าหนี้มีอยู่โดยมูลหนี้ รวมทั้งประกันแห่งหนี้นั้นได้ในนามของตนเอง.
ช่วงชัย
หมายถึงน. การเล่นพื้นเมืองอย่างหนึ่ง นิยมเล่นในเทศกาล เช่น สงกรานต์ มีผู้เล่นหลายคน แบ่งออกเป็น ๒ ฝ่าย ชายฝ่ายหนึ่ง หญิงฝ่ายหนึ่ง ยืนหันหน้าเข้าหากัน ห่างพอที่จะใช้ลูกช่วงที่ทำด้วยผ้าขาวม้าเป็นต้นเป็นลูกกลม ๆ ผูกให้แน่นโยนหรือปาให้กัน ถ้าฝ่ายใดรับได้แล้วปาไปถูกคนใดคนหนึ่งของฝ่ายตรงข้าม ฝ่ายนั้นก็เป็นฝ่ายแพ้ มี ๓ ชนิด คือ ช่วงรำ ผู้แพ้ต้องออกไปรำ ช่วงใช้ ผู้แพ้ต้องไปอยู่อีกข้างหนึ่ง และช่วงขี้ข้า ผู้แพ้ต้องให้อีกฝ่ายหนึ่งขี่คอ.
ช่วงทรัพย์
หมายถึง(กฎ) ก. เอาทรัพย์สินอันหนึ่งแทนที่ทรัพย์สินอีกอันหนึ่ง ซึ่งมีฐานะทางกฎหมายอย่างเดียวกันกับทรัพย์สินอันก่อน.
หมายถึงก. แย่ง, ชิง, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ชิง เป็น ช่วงชิง หรือ ชิงช่วง.
ช่วงโชติ
หมายถึงก. สว่างรุ่งโรจน์, โชติช่วง ก็ว่า.