ค้นเจอ 14 รายการ

จ้อย

หมายถึงว. ไม่ได้วี่แวว, ไร้วี่แวว, เช่น หายจ้อย เงียบจ้อย.

จ้อก,จ้อก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงนํ้าที่ไหลตกลงมา.

จ้อกวอก

หมายถึงว. ขาวมาก (มักใช้แก่หน้าที่ผัดแป้งไว้ขาวเกินไป).

จ้อง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ร่ม. (อนันตวิภาค ว่า จ่อง).

จ้อน

หมายถึงดู กระจ้อน ๑.

จ้อมป้อม

หมายถึงว. จอมเปาะ.

จ้อง

หมายถึงก. เพ่งตาดูหรือมุ่งมองดูสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น จ้องหน้า, มุ่งคอยจนกว่าจะได้ช่อง, คอยที, เช่น จ้องจับผิด จ้องจะทำร้าย จ้องจะแทง, กิริยาที่เอาปืนหรืออาวุธเล็งมุ่งตรงไปยังสิ่งใดสิ่งหนึ่ง.

จ้องหน่อง

หมายถึงน. เครื่องทำให้เกิดเสียงเป็นเพลง โดยใช้ปากคาบแล้วกระตุกหรือชักด้วยเชือกให้สั่นดังเป็นเสียงดนตรี.

จ้อ

หมายถึงว. อาการที่พูดหรือคุยเรื่อยไปไม่หยุดปาก เช่น พูดจ้อ.

จ้อกแจ้ก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, เสียงของคนมาก ๆ ที่ต่างคนต่างพูดกันจนฟังไม่ได้ศัพท์.

จ้องเต

หมายถึงน. ต้องเต.

จ้อน

หมายถึงว. แคระ, เล็ก, แกร็น; เฟ็ด, หด, สั้น, ถลกขึ้นสูง, เช่น นุ่งผ้าจ้อน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ