ผลการค้นหา

ค้นเจอ 1,384 รายการ

คาบลูกคาบดอก

หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในระยะคับขันกำลังจะได้หรือเสียก้ำกึ่งกัน สำนวนนี้เปรียบกับต้นไม้ที่ออกดอกและกำลังจะเป็นลูกคาบเกี่ยวกัน จึงว่า คาบลูกคาบดอก.

พจนานุกรมไทย

คาบ

หมายถึงน. พื้นหน้าเรียบ เช่น ราบคาบ. (ไทยขาว).

พจนานุกรมไทย

คาบ

หมายถึงน. ครั้ง, หน, ระยะเวลาเวียนรอบ, ช่วงเวลา. ก. กลั้นใจบริกรรมเวทมนตร์ครั้งหนึ่ง ๆ.

พจนานุกรมไทย

คาบ

หมายถึงก. เอาปากหรือสิ่งที่มีลักษณะอย่างปากงับหนีบไว้, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คาบข่าวไปบอก.

พจนานุกรมไทย

ไม้คาบ

หมายถึงน. ไม้สำหรับบีบนวดงวงตาล.

พจนานุกรมไทย

กาคาบพริก

หมายถึง(สำ) ว. ลักษณะที่คนผิวดำแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีแดง.

พจนานุกรมไทย

ปะกำ

หมายถึงน. ไม้ที่ทำเป็น ๒ ขาสำหรับคาบไม้อื่น, ลูกตั้งฝาที่คาบพรึง.

พจนานุกรมไทย

นิตยสาร

หมายถึงน. หนังสือพิมพ์ที่ออกเป็นรายคาบ เช่น นิตยสารรายสัปดาห์ นิตยสารรายเดือน. (ส.).

พจนานุกรมไทย

บีบขมับ

หมายถึงก. เอาไม้คาบเข้าที่ขมับทั้ง ๒ ข้าง แล้วผูกรวบรัดหัวท้ายไม้คาบนั้นเข้าด้วยกัน เป็นวิธีลงโทษในสมัยโบราณแบบหนึ่ง.

พจนานุกรมไทย

เงือด,เงือดงด

หมายถึงก. อดกลั้น, ยับยั้ง, เช่น เงือดคำรบสองคาบสามคาบ. (จารึกสยาม), จำต้องเงือดงดอดกลั้น คอยหยิบผิดมันให้จงได้. (สังข์ทอง).

พจนานุกรมไทย

เอือน

หมายถึง(โบ) น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น. (ไตรภูมิ).

พจนานุกรมไทย

ฉวยฉาบ

หมายถึง(กลอน) ก. จิกหรือหยิบแล้วบินหรือพาไป เช่น ฉวยฉาบคาบนาคี เป็นเหยื่อ. (เห่เรือ).

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ