ค้นเจอ 46 รายการ

คาง

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายที่สุดขากรรไตร อยู่ใต้ปาก, ราชาศัพท์ว่า พระหนุ.

คาง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Albizia lebbeckoides Benth. ในวงศ์ Leguminosae ใบคล้ายใบกระถิน เนื้อไม้สีนํ้าตาลแก่ แข็ง, พายัพเรียก กาง.

หนุ

หมายถึง[หะนุ] น. คาง. (ป., ส.).

กาง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคาง. (ดู คาง ๒).

คางเหลือง

หมายถึง(สำ) ว. ป่วยหรือบาดเจ็บมากจนแทบเสียชีวิต, มักใช้ว่า ไม่ตายก็คางเหลือง.

กระโดงคาง

หมายถึงน. ปลายคาง.

เคราแพะ

หมายถึงน. เคราใต้คางที่ไว้ยาวเรียวแหลมคล้ายขนใต้คางของแพะ, เรียกคางที่ไว้เคราเช่นนั้นว่า คางแพะ.

สายรัดคาง

หมายถึงน. สายหนังหรือเชือกที่โยงจากขอบหมวกหรือชฎาเป็นต้น สำหรับรัดคางกันหลุด.

สายง่อง

หมายถึงน. สายโยงใต้คางม้าไม่ให้เงย.

ง่อง

หมายถึงน. เรียกสายโยงคางม้าไม่ให้เงยว่า สายง่อง.

จับเปาะ

หมายถึง(สำ) ว. ตรงเป้า เช่น ต่อยจับเปาะเข้าที่ปลายคาง.

ทูม

หมายถึงก. บวม, อูม, ในคำว่า คางทูม หมายถึงโรคที่ทำให้คางบวม.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ