ค้นเจอ 30 รายการ

คล่องแคล่ว

หมายถึงว. ว่องไว, สามารถทำได้รวดเร็ว, แคล่วคล่อง ก็ว่า.

ทักษ,ทักษ-

หมายถึง[-สะ-] (แบบ) ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว, แข็งแรง. (ส.).

ประคุณ

หมายถึง(แบบ) ก. คล่องแคล่ว, ชำนาญ. (ส. ปฺรคุณ ว่า ตรง, สัตย์ซื่อ, ซื่อตรง; ป. ปคุณ).

ปราดเปรียว

หมายถึงว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.

ฉุย

หมายถึงว. อาการที่กลิ่นโชยมากระทบจมูก; อาการของควันที่พลุ่งขึ้นมาเรื่อย ๆ เช่น ควันฉุย; คล่องแคล่ว เช่น เดินฉุย.

แคล่วคล่อง

หมายถึง[แคฺล่วคฺล่อง] ว. ว่องไว, สามารถทำได้รวดเร็ว, คล่องแคล่ว ก็ว่า.

สุปาณี

หมายถึงว. ฝีมือเก่ง, คล่องแคล่ว. (ส.).

ระวาดระไว

หมายถึงว. กระวีกระวาด, คล่องแคล่ว, รีบเร่ง.

ทะมัดทะแมง

หมายถึงว. คล่องแคล่ว, กระฉับกระเฉง, ไม่เก้งก้าง, เช่น ทำงานทะมัดทะแมง ท่าทางทะมัดทะแมง; รัดกุม เช่น แต่งตัวทะมัดทะแมง, ถะมัดถะแมง ก็ว่า.

กระฉับกระเฉง

หมายถึงว. คล่องแคล่ว, กระปรี้กระเปร่าเหมาะแก่การ, ตรงข้ามกับ เงื่องหงอย, เฉื่อยชา.

เฟื่อง

หมายถึงก. เจริญรุ่งเรือง, รุ่งโรจน์, มีชื่อเสียงโด่งดัง, เช่น เขากำลังเฟื่อง ความคิดเฟื่อง ชื่อเสียงเฟื่อง; คล่องแคล่ว, แม่นยำ, เช่น จบปริญญาเอกมาใหม่ ๆ ความรู้กำลังเฟื่อง.

ประทักษ์

หมายถึงว. ขยัน, ฉลาด, คล่องแคล่ว, สามารถ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ