ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กรูม, คลุม, ปรก, คลุม ๆ
คลุม ๆ
หมายถึงว. พูดไม่บ่งชัดให้จะแจ้ง เช่น พูดคลุม ๆ.
คลุมเครือ
หมายถึงว. ลักษณะที่กํ้ากึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ เช่น อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง เรียกว่า อากาศคลุมเครือ, อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย จะหนักก็ไม่หนัก เรียกว่า ไข้คลุมเครือ, พูดไม่บ่งชัดไปทางใดให้จะแจ้ง เรียกว่า พูดคลุมเครือ.
คลุมถุงชน
หมายถึง(สำ) น. ลักษณะการแต่งงานที่ผู้ใหญ่จัดการให้ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้จักคุ้นเคยหรือรักกันมาก่อน.
คลุมปัก,คลุมปิด
หมายถึง(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.
คลุม
หมายถึง[คฺลุม] ก. ปกหรือปิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้เสียหายหรือทำให้มองไม่เห็นเป็นต้น เช่น เอาผ้าใบคลุมรถยนต์ไว้ ไม้เลื้อยคลุมหลังคา; ครอบไปถึง เช่น คำนี้คลุมไม่ถึง.
คลุมบรรทม,คลุมประทม,คลุมผทม
หมายถึง(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
คลุมโปง
หมายถึงก. กิริยาที่เอาวัตถุเช่นผ้าคลุมมิดทั้งหัวทั้งตัวหรือเกือบทั้งตัว.