ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ข่มขืน, กล้ำกลืน, ซังกะตาย,ซังตาย, ฝืน
ขืนใจ
หมายถึงก. บังคับให้ยอมทำตาม เช่น ขืนใจเด็กให้กินยา; ข่มขืน.
ข่มขืน
หมายถึงก. บังคับ, ขืนใจ, ขู่เข็ญ.
ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า
หมายถึง(สำ) ก. บังคับขืนใจผู้อื่นให้ทำตามที่ตนต้องการ เช่น จะจัดแจงแต่งตามอารมณ์เราเหมือนข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า. (สังข์ทอง).
ข่มขืนกระทำชำเรา
หมายถึง(กฎ) น. ชื่อความผิดอาญาฐานขืนใจกระทำการร่วมประเวณีกับหญิงซึ่งมิใช่ภรรยาของตน โดยขู่เข็ญด้วยประการใด ๆ หรือใช้กำลังประทุษร้ายหญิงซึ่งอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือทำให้หญิงเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น.