ผลการค้นหา

ค้นเจอ 7 รายการ

ขวยเขิน

หมายถึงก. กระดากอาย, สะเทิ้นอาย.

พจนานุกรมไทย

อางขนาง

หมายถึง[-ขะหฺนาง] ก. อาย, ขวยเขิน. (ข.).

พจนานุกรมไทย

กระดากกระเดื่อง

หมายถึงก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน.

พจนานุกรมไทย

เอียงอาย

หมายถึงว. แสดงท่าขวยเขินโดยก้มหน้าน้อย ๆ.

พจนานุกรมไทย

อุธัจ

หมายถึงน. ความฟุ้งซ่าน; ความประหม่า, ความขวยเขิน; อุทธัจ ก็ว่า. (ป. อุทฺธจฺจ ว่า ความฟุ้งซ่าน; ส. เอาทฺธตฺย).

พจนานุกรมไทย

อุทธัจ

หมายถึง[อุดทัด] น. ความฟุ้งซ่าน; ความประหม่า, ความขวยเขิน; อุธัจ ก็ว่า. (ป. อุทฺธจฺจ ว่า ความฟุ้งซ่าน; ส. เอาทฺธตฺย).

พจนานุกรมไทย

กระดาก

หมายถึงก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ