ค้นเจอ 242 รายการ

กามท,กามท-

หมายถึง[กามมะทะ-] ว. ผู้ให้ตามที่ปรารถนา เช่น หนึ่งโสดกามทราช จักประพาศยลราชี ตามวิถีแนวไม้ไพรระเรียง. (ม. คำหลวง หิมพานต์). (ป., ส.).

กาม,กาม-

หมายถึง[กามมะ-] น. ความใคร่, ความใคร่ทางเมถุน. (ป., ส.).

สิกขากาม,สิกขากาม-

หมายถึง[-กามะ-] ว. ผู้ใคร่ต่อการศึกษา, ผู้นับถือข้อบัญญัติโดยเคร่งครัด, สิกขกาม ก็ว่า เช่น สิกขกามบุคคล หมายถึง บุคคลที่ใคร่ต่อการศึกษา. (ป.).

กามาทีนพ

หมายถึงน. โทษแห่งกาม. (ป. กาม + อาทีนว).

กามราค,กามราคะ

หมายถึง[กามมะราก, กามมะ-] น. ความกำหนัดในกาม. (ป., ส.).

กามวิตก

หมายถึงน. ความครุ่นคิดในกาม, ความคิดคำนึงในทางกาม. (ป.).

หมายถึง[ทะ] ใช้เป็นคำนำหน้านาม แปลว่า คน, ผู้, เช่น ทนาย ทแกล้ว.

หมายถึงใช้ประสมกับตัว ร อ่านเป็นเสียง ซ ในคำบางคำ เช่น ทราบ แทรก ทรง และในคำบางคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ทรัพย์ อินทรีย์ มัทรี, ที่อ่านเป็นเสียงเดิมคือ ทร (ไม่ใช่ ซ) ก็มี เช่น ภัทรบิฐ.

ฟองกาม

หมายถึงก. กำเริบกาม.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท.

กามจาริน

หมายถึงครุฑ, ผู้ไปตามอำเภอใจ

กามาพจร,กามาวจร

หมายถึงว. ที่ยังข้องอยู่ในกาม, ที่ท่องเที่ยวอยู่ในกามภพ. (ป. กาม + อวจร).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ