ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา คำพ้องเสียง, รุ่ม, หายห่วง, มลาก, กาฬ,กาฬ-, โข, จม, ตะบี้ตะบัน, กาล,กาล,กาล-, หาก, อื้อ
กาก
หมายถึงน. สิ่งที่เหลือเมื่อคั้นหรือคัดเอาส่วนดีออกแล้ว เช่น กากมะพร้าว; หยากเยื่อ; เดนเลือก (ใช้เป็นคำด่า) เช่น กากมนุษย์ คนกาก.
หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).
กาก-
น้ำเหลืองน้ำตาล
หมายถึงน. กากนํ้าตาล.
กากขยาก
หมายถึงน. กากที่หยาบ, หยากเยื่อ.
ชาน
หมายถึงน. กากอ้อยหรือกากหมากที่เคี้ยวแล้วเป็นต้น เช่น ชานอ้อย ชานหมาก.
ขี้ฝิ่น
หมายถึงน. กากของฝิ่นที่สูบแล้ว, คนติดฝิ่น, ขี้ยา ก็เรียก.
ลำไส้ใหญ่
หมายถึงน. ลำไส้ส่วนที่ต่อจากลำไส้เล็กและไปสุดสิ้นที่ทวารหนัก มีหน้าที่ดูดซึมน้ำจากกากอาหารที่ย่อยและดูดซึมจากลำไส้เล็กแล้ว ซึ่งทำให้กากอาหารงวดเป็นอุจจาระ.
ขี้ยา
หมายถึงน. กากของฝิ่นที่สูบแล้ว, คนติดฝิ่น, ขี้ฝิ่น ก็เรียก. ว. ติดฝิ่น.
กระพอก
หมายถึงก. พรอก, พูด, เช่น ฟังเสียงกากระพอก บอกข่าวท้าวเสด็จดล. (ลอ).
ตะกรน
หมายถึง[-กฺรน] น. ขี้ตะกอนที่จับเกรอะอยู่ที่ก้นภาชนะ, กากโลหะที่หลอมแล้วติดอยู่ตามก้นเบ้า, ตะกรัน ก็ว่า.
ศุลกากร
หมายถึง[สุนละกากอน] (กฎ) น. อากรที่เรียกเก็บจากสินค้าเข้าและสินค้าออก ได้แก่ อากรขาเข้าและอากรขาออก.