ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระเดื่อง, กระด้างกระเดื่อง
กระดากกระเดื่อง
หมายถึงก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน.
กระเดื่อง
หมายถึงก. แหนง, หมาง, เช่น จะกระเดื่องใจเมื่อไปถึง. (ขุนช้างขุนแผน); กระดาก เช่น ไป่กระเดื่องสะดุ้ง ฟูมฟาย. (นิทราชาคริต), นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น กระดากกระเดื่อง.