ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระดาก, มังกุ, ขวย, หมาง, กระเดื่อง, ขนาง, จั๊กเดียม, เหนียม, เก้อ
กระดาก
หมายถึงก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย.
หมายถึง(กลอน) ก. กระเดาะ, กระดก, เช่น สิ้นทั้งพันปากกระดากลิ้น, สิบปากกระดากลิ้นเคี้ยวฟัน. (รามเกียรติ์ ร. ๑). (อะหม ตาก ว่า กระเดาะปาก).
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง เช่น กระดากกระโดนดำดง. (ม. ฉันท์ มหาพน).
กระดากกระเดื่อง
หมายถึงก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน.