ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระเชียงปู, กรรเชียง, กระเชียง
กรรเชียงปู
หมายถึง[กัน-] น. เรียกขาคู่สุดท้ายของปูในวงศ์ Portunidae เช่น ปูม้า ปูทะเล ซึ่งปล้องปลายมีลักษณะแบนคล้ายใบพาย, กระเชียงปู ก็เรียก.
กระเชียงปู
หมายถึงดู กรรเชียงปู.
กรรเชียง
หมายถึง[กัน-] น. เครื่องพุ้ยนํ้าให้เรือเดิน รูปคล้ายแจว มีหลักสำหรับพาด ใช้เหนี่ยว; อาการที่พุ้ยเช่นนั้น เรียกว่า ตีกรรเชียง, ใช้ว่า กระเชียง ก็มี.
ปู
หมายถึงก. วางทอดลงเป็นพื้น เช่น ปูกระดาน ปูหินอ่อน, วางแผ่ลงกับพื้น เช่น ปูเสื่อ ปูผ้า.
หมายถึงน. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นก้าม รยางค์ที่ปล้องท้องไม่ใช้ในการว่ายนํ้า มีหลายวงศ์ เช่น ปูดำหรือปูทะเล ปูม้า ปูแสม; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวสิธยะ ดาวสมอสำเภา ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก.
เอาเลือดกับปู
หมายถึง(สำ) ก. เคี่ยวเข็ญหรือบีบบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีจะให้, รีดเลือดกับปู หรือ หาเลือดกับปู ก็ว่า.
รีดเลือดกับปู
หมายถึง(สำ) ก. เคี่ยวเข็ญหรือบีบบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีจะให้, หาเลือดกับปู หรือ เอาเลือดกับปู ก็ว่า.
ลิดตีนปู
หมายถึงก. เด็ดตีนปูออกหมด, โดยปริยายหมายถึงตัดกำลังไปทีละน้อย ๆ.
เลี้ยงดูปูเสื่อ
หมายถึงก. ต้อนรับเลี้ยงดูด้วยอาหารการกินอย่างดี.
หาเลือดกับปู
หมายถึง(สำ) ก. เคี่ยวเข็ญหรือบีบบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีจะให้, รีดเลือดกับปู หรือ เอาเลือดกับปู ก็ว่า.
สันถาร
หมายถึงน. การปูลาด; ที่ปูลาด, พื้น. (ป.; ส. สํสฺตาร).
หน้าปูเลี่ยน ๆ
หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท กระดากอายเพราะถูกจับผิดได้เป็นต้น, หน้าเจื่อน ก็ว่า.