ค้นเจอ 6 รายการ

โปร่ง

หมายถึง[โปฺร่ง] ว. มีลักษณะว่างหรือเปิดเป็นช่อง, ไม่ทึบ, เช่น ใต้ถุนโปร่ง ที่โปร่ง ป่าโปร่ง; แจ่มใสไม่อึดอัด เช่น สมองโปร่ง.

ปรุโปร่ง

หมายถึงว. โล่งตลอด.

ปลอดโปร่ง

หมายถึงว. ผ่องใสปราศจากความขุ่นมัว.

ป่าโปร่ง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นไม่หนาแน่นนัก.

ลายเฉลวโปร่ง

หมายถึงน. ชื่อลายจักสานลายหนึ่ง ใช้ในการสานสิ่งของหลายอย่าง เช่น สานชะลอม สานกระเช้าตาดอกพิกุล มักสานด้วยไม้ไผ่ จะสานด้วยตอกปื้นหรือตอกตะแคงก็ได้ มีลักษณะเป็นตาหกเหลี่ยม, ลายเฉลว ๖ มุม ก็เรียก.

ทะลุปรุโปร่ง

หมายถึงว. อาการที่เห็นหรือเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งโดยตลอด.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ