ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ที่, สถานที่, สถาน, กระแหล่ง, แหล่ง, แหล่, แหล่นอก
แหล่งเสื่อมโทรม
หมายถึงน. บริเวณที่คนอาศัยอยู่อย่างแออัด ประกอบด้วยบ้านเรือนที่ทรุดโทรมไม่ถูกสุขลักษณะ.
จักแหล่น
หมายถึง[จักกะแหฺล่น] (ปาก) ว. จวนเจียน, เกือบ, หวุดหวิด, เช่น จักแหล่นจะไม่ทันรถไฟ.
จั๊กแหล่น
หมายถึง[จั๊กกะแหฺล่น] (ปาก) ว. จวนเจียน, เกือบ, หวุดหวิด, เช่น จักแหล่นจะไม่ทันรถไฟ.
หลักแหล่ง
หมายถึงน. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง.
หลายแหล่
หมายถึงว. มากมาย.
แหล่
หมายถึง[แหฺล่] น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก. เทศน์มหาชาติเป็นทำนองตามแบบในแต่ละกัณฑ์.
แหล่ง
หมายถึง[แหฺล่ง] น. ถิ่น, ที่อยู่, บริเวณ, ศูนย์รวม, บ่อเกิด, แห่ง, ที่.
แหล่นอก
หมายถึง[แหฺล่-] น. แหล่เรื่องที่อยู่นอกคัมภีร์เทศน์มหาชาติ.
เป็นหลักเป็นแหล่ง
หมายถึงว. อยู่เป็นที่เป็นทางไม่โยกย้ายไปมา เช่น เขามีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง.
เหลือล้น,เหลือหลาย,เหลือแหล่
หมายถึงว. มากมาย, มากเกินไป.
แหล่งหล้า
หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน.
แหล่ใน
หมายถึงน. แหล่ตามคัมภีร์เทศน์มหาชาติ.