ผลการค้นหา

ค้นเจอ 9 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา แย้ง

โต้แย้ง

หมายถึงก. แสดงความเห็นแย้งกัน.

พจนานุกรมไทย

แยกแย้ง

หมายถึงก. แยกไปคนละทาง, ไม่ลงรอยกัน.

พจนานุกรมไทย

มุมแย้ง

หมายถึงน. มุมที่เกิดจากเส้นตรงเส้นหนึ่งตัดเส้นขนานคู่หนึ่ง อยู่เยื้องกันคนละข้างของเส้นตัดภายในเส้นขนานคู่นั้น รวมกันแล้วได้ ๑๘๐ องศา หรือ ๒ มุมฉาก.

พจนานุกรมไทย

แย้ง

หมายถึงก. ไม่ตรงหรือลงรอยเดียวกัน เช่น ความเห็นแย้งกัน ข้อความแย้งกัน; ต้านไว้, ทานไว้.

พจนานุกรมไทย

คำฟ้องแย้ง

หมายถึง(กฎ) น. คำฟ้องที่จำเลยฟ้องโจทก์มาในคำให้การในเรื่องที่เกี่ยวกับคำฟ้องเดิมของโจทก์, ฟ้องแย้ง ก็ว่า เช่น ยกฟ้องแย้ง.

พจนานุกรมไทย

ฟ้องแย้ง

หมายถึง(กฎ) ก. การที่จำเลยฟ้องโจทก์มาในคำให้การในเรื่องที่เกี่ยวกับคำฟ้องเดิมของโจทก์. น. คำฟ้องแย้ง.

พจนานุกรมไทย

ยะแย้ง

หมายถึง(กลอน) ก. ยื้อแย่ง.

พจนานุกรมไทย

ขัดแย้ง

หมายถึงก. ไม่ลงรอยกัน.

พจนานุกรมไทย

ต่อแย้ง

หมายถึงก. เกี่ยงกันไว้, สู้รบขัดขืนไว้.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ