ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เปก, กระเบิก, เบิก, เผนิก, เพิก
บุกเบิก
หมายถึงก. ถางป่าเข้าไปให้เป็นไร่นา, โดยปริยายหมายความว่า ริเริ่มทำเป็นคนแรกหรือพวกแรก.
เบิก
หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยทางเหนือ ตรงกับเลข ๕, เขียนเป็น เปก ก็มี.
ใบเบิก
หมายถึงน. หนังสือเบิกสิ่งของต่าง ๆ.
กระเบิก
หมายถึง(กลอน) ก. เบิก เช่น ปรดิพหุลดุลยปรดิมุข หุลดุลยอุกกลุก ก็เกริกกระเบิกหาวหบ. (อนิรุทธ์).
หมายถึงก. เปิด ใช้ในลักษณะอย่างเปิดผ้าคลุมบายศรีออก เรียกว่า เบิกบายศรี, ทำให้กว้าง เช่น เบิกถนนออกไป เบิกท้องร่อง; ขอให้จ่าย เช่น เบิกเงิน เบิกของ; นำเข้าเฝ้า เช่น เบิกตัว.
ตกเบิก
หมายถึงก. ได้รับเงินที่ค้างจ่ายย้อนหลัง.