ค้นเจอ 12 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ทูน, เทอญ, จระทก,จระเทิน, เดิ่น, เทิน

สะเทินสะเทิน

หมายถึง(เคมี) ก. ทำให้เป็นกลาง เช่น สามารถสะเทินด่างได้.

สะเทิน

หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.

พะเนินเทินทึก

หมายถึง(ปาก) ว. มากมายก่ายกอง, พะเนิน ก็ว่า.

สะเทิน

หมายถึงว. ครึ่ง ๆ กลาง ๆ, กํ้ากึ่ง, เช่น สาวสะเทิน คือ เพิ่งจะขึ้นสาว หรืออยู่ในระหว่างสาวกับเด็กกํ้ากึ่งกัน.

จระทก,จระเทิน

หมายถึง[จะระทก, -เทิน] (กลอน) ก. สะทก, สะเทิน, งกเงิ่น; จับจด, โบราณเขียนเป็น จรเทิน ก็มี เช่น อ้าแม่อย่าจองจิตรจรเทิน ศุขเพลินภิรมย์สม. (ดุษฎีสังเวย).

เชิงเทิน

หมายถึงน. ที่ดินที่พูนสูงขึ้นเป็นเชิงของป้อมปราการ, พื้นที่ว่างภายในป้อมสำหรับให้ทหารขึ้นไปอยู่ตรวจการณ์หรือต่อสู้ข้าศึก.

รถสะเทินน้ำสะเทินบก

หมายถึงน. รถที่ใช้งานได้ทั้งในน้ำและบนบก.

จุดสะเทิน

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. บริเวณเล็ก ๆ ที่เป็นกลาง.

สะเทินน้ำสะเทินบก

หมายถึงว. ที่อยู่ได้หรือปฏิบัติการได้ทั้งในนํ้าและบนบก เช่น การรบสะเทินนํ้าสะเทินบก เรือสะเทินนํ้าสะเทินบก เครื่องบินสะเทินนํ้าสะเทินบก, เรียกสัตว์จำพวกที่อยู่ได้ทั้งในนํ้าและบนบก เช่น กบ คางคก อึ่งอ่าง ว่า สัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบก.

สาวสะเทิน

หมายถึงน. หญิงที่อยู่ในวัยระหว่างสาวกับเด็กก้ำกึ่งกัน.

เทิน

หมายถึงน. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว.

เทิน

หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ