ค้นเจอ 9 รายการ

ดุเดือด

หมายถึงว. ร้ายแรง, รุนแรง.

เดือด

หมายถึงก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น นํ้าเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ.

เลือดเดือด

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวขึ้นมาทันทีทันใด.

คงคาเดือด

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Arfeuillea arborescens Pierre ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณแล้ง สูง ๘-๑๐ เมตร มีพุ่มใหญ่ ใบเป็นใบประกอบมีใบย่อย ๓-๔ คู่ ดอกเล็ก สีม่วงดำ หอมมาก ผลมีปีกบาง ๆ ๓ ปีก เปลือกใช้ทำยาได้, ราชบุรีเรียก ตะไล, พายัพเรียก ช้างเผือก.

จุดเดือด

หมายถึงน. อุณหภูมิขณะที่ความดันสูงสุดของไอของของเหลวเท่ากับความกดของบรรยากาศ ณ อุณหภูมินี้ ของเหลวจะเปลี่ยนสถานะกลายเป็นไอได้ทั่วทั้งหมด. (อ. boiling point).

บ้าดีเดือด

หมายถึงว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ, โดยปริยายหมายความว่า มีอารมณ์หุนหันพลันแล่นชอบทำอะไรรุนแรง.

ขี้เดือด

หมายถึงน. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ.

ดีเดือด

หมายถึงว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ ในคำว่า บ้าดีเดือด.

ดาลเดือด

หมายถึงก. บังเกิดความโกรธ, เคือง, เดือดดาล ก็ใช้.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ