ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เดือด, ดีเดือด, เข้มข้น, ดุเดือด, ลำหักลำโค่น, อร่อย, กัตติกมาส, ข้าวประดับดิน, ชำแหละ, เชือด, ผลคุน, เผือด
ดุเดือด
หมายถึงว. ร้ายแรง, รุนแรง.
เดือด
หมายถึงก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น นํ้าเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ.
เลือดเดือด
หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวขึ้นมาทันทีทันใด.
คงคาเดือด
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Arfeuillea arborescens Pierre ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณแล้ง สูง ๘-๑๐ เมตร มีพุ่มใหญ่ ใบเป็นใบประกอบมีใบย่อย ๓-๔ คู่ ดอกเล็ก สีม่วงดำ หอมมาก ผลมีปีกบาง ๆ ๓ ปีก เปลือกใช้ทำยาได้, ราชบุรีเรียก ตะไล, พายัพเรียก ช้างเผือก.
จุดเดือด
หมายถึงน. อุณหภูมิขณะที่ความดันสูงสุดของไอของของเหลวเท่ากับความกดของบรรยากาศ ณ อุณหภูมินี้ ของเหลวจะเปลี่ยนสถานะกลายเป็นไอได้ทั่วทั้งหมด. (อ. boiling point).
บ้าดีเดือด
หมายถึงว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ, โดยปริยายหมายความว่า มีอารมณ์หุนหันพลันแล่นชอบทำอะไรรุนแรง.
ขี้เดือด
หมายถึงน. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ.
ดีเดือด
หมายถึงว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ ในคำว่า บ้าดีเดือด.
ดาลเดือด
หมายถึงก. บังเกิดความโกรธ, เคือง, เดือดดาล ก็ใช้.