ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เห่อ, กระเห่อ, ปุฏะ, ห่อ
เหินเห่อ
หมายถึงก. ค้างเติ่ง.
เห่อ
หมายถึงว. เป็นผื่นเป็นเม็ดผุดขึ้นมากเป็นพืดไปตามผิวหนัง เช่น มีผื่นเห่อขึ้นเต็มตัว.
กระเห่อ
หมายถึงก. เห่อ เช่น คนห่ามกระเห่อทำ อวดรู้. (พระนลคำหลวง อารัมภกถา).
เข้าพกเข้าห่อ
หมายถึงก. เอาไว้เป็นส่วนของตัว, รู้จักเก็บไว้บ้าง, รู้จักเก็บไม่ใช้สุรุ่ยสุร่าย.
ห่อ
หมายถึงก. พันหรือหุ้มสิ่งของด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น; ลักษณนามเรียกของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น เช่น ขนมห่อหนึ่ง ข้าว ๒ ห่อ.
ไหล่ห่อ
หมายถึงน. ไหล่ที่คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.
หีบห่อ
หมายถึงน. สิ่งของที่บรรจุกล่องหรือมีสิ่งอื่นห่อหุ้มไว้.
หมายถึงก. แสดงอาการตื่นเต้นยินดีมากจนออกนอกหน้า เช่น เห่อรถ เห่อเสื้อผ้าใหม่, ลำพองใจ เช่น เห่อยศ เห่ออำนาจ.
เหิมเห่อ
หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เห่อเหิม ก็ว่า.