ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 33 รายการ

หอม

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิดในสกุล Allium วงศ์ Alliaceae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร เช่น หอมหัวใหญ่ หรือ หอมฝรั่ง (A. cepa L.), หอมหัว หรือ หอมแกง (A. ascalonicum L.) ชนิดหลังนี้มักเรียกผิดเป็น หอมแดง. (๒) ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata Colla) ผลยาว กลิ่นหอม ไม่มีเมล็ด.
 พจนานุกรมไทย

หอมกราย

หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นขี้อ้าย. [ดู ขี้อ้าย (๑)].
 พจนานุกรมไทย

หอมเตียม

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).
 พจนานุกรมไทย

หอมหวน

หมายถึงก. หอมตลบ.
 พจนานุกรมไทย

เปราะหอม

หมายถึงดู เปราะ ๑ (๑).
 พจนานุกรมไทย

แฝก,แฝกหอม

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Vetiveria zizanioides (L.) Nash ในวงศ์ Gramineae ใบใช้มุงหลังคา รากใช้ทำยาได้.
 พจนานุกรมไทย

ขี้ใหม่หมาหอม

หมายถึง(ปาก) ก. เห่อของใหม่.
 พจนานุกรมไทย

น้ำหอม

หมายถึงน. นํ้าที่กลั่นจากเครื่องหอม, นํ้าอบฝรั่ง ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

หอม

หมายถึงก. จูบ; ได้รับกลิ่นดี. ว. มีกลิ่นดี, ตรงข้ามกับ เหม็น.
 พจนานุกรมไทย

หอมป้อม

หมายถึงดู ชี ๒.
 พจนานุกรมไทย

หอมแป้น

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกุยช่าย. (ดู กุยช่าย).
 พจนานุกรมไทย

หมากหอมควาย

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด