ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กะหมอก, กระบอก, หมอก
หมอก
หมายถึง[หฺมอก] น. ละอองน้ำขนาดเล็กมากที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เกิดจากการกลั่นตัวของไอนํ้า ลอยอยู่ในอากาศ. ว. สีเทาแก่อย่างสีเมฆ, เป็นฝ้ามัว เช่น ตาหมอก.
พยับหมอก
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Plumbago auriculata Lam. ในวงศ์ Plumbaginaceae ดอกเป็นช่อสีฟ้าอ่อน, เจตมูลเพลิงฝรั่ง ก็เรียก.
หมายถึงน. หมอกมืดครึ้ม.
กะหมอก
หมายถึง[-หฺมอก] น. ไฟ. (ดิกชนารีไทย).