ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พฤต, กฤด,กฤด-, สฤต, มต,มต-,มตะ, มฤต, ฤต
อมฤต, อำมฤต เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
อัมฤต เป็นคำที่เขียนผิด ❌
วิสฤต
หมายถึง[วิสฺริด] ว. แผ่ไป, แผ่ซ่าน, กระจาย. (ส.).
ประกฤต
หมายถึง[-กฺริด] (แบบ) ก. ทำ, ทำมาก. (ส. ปฺรกฺฤต; ป. ปกต).
ปรากฤต
หมายถึง[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).
พฤต
หมายถึง[พฺรึด] น. คำฉันท์. ก. หมุน, เวียน; เกิดขึ้น. ว. กลม. (ส. วฺฤตฺต).
ตรีอมฤต
หมายถึง[-อะมะริด, -อะมะรึด] น. ของไม่ตาย ๓ อย่าง คือ รากกล้วยตีบ รากกระดอม มะกอก.
อัพยากฤต
หมายถึง[อับพะยากฺริด] น. กลาง ๆ ระหว่างกุศลกับอกุศล คือไม่จัดเป็นกุศลหรืออกุศล ในความว่า ธรรมที่เป็นอัพยากฤต. (ส.; ป. อพฺยากต).
สฤต
หมายถึง[สฺริด] ก. ผ่านไป, พ้นไป, ล่วงไป. (ส.).
สันสกฤต
หมายถึง[-สะกฺริด] น. ชื่อภาษาในตระกูลอินเดีย-ยุโรป ซึ่งมีใช้ในวรรณคดีอินเดียโบราณ เช่น คัมภีร์ฤคเวท ยชุรเวท สามเวท ต่อมาใช้ในวรรณคดีของพราหมณ์โดยทั่วไป และในคัมภีร์พระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน, ใช้ว่า สังสกฤต ก็มี. ว. ที่ทำให้ดีพร้อมแล้ว, ที่ทำให้ประณีตแล้ว, ที่ขัดเกลาแล้ว. (ส. สํสฺกฤต; ป. สกฺกฏ).
มฤต
หมายถึง[มะริด, มะรึด] ว. ตายแล้ว. (ส. มฺฤต; ป. มต).
ฤต
หมายถึง[รึด] น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. (ส.).
สังสกฤต
หมายถึง[-สะกฺริด] น. สันสกฤต.