ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปราชญ์, ปราศ,ปราศจาก, แว่น, รนด, หัวแหวน, ตะแบง, สะแบง, ผักแว่น, กราด,-กราด, จันทรคราส, ผักเผ็ด
กราด,-กราด
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กรีด เป็น กรีดกราด.
กะเรี่ยกะราด
หมายถึงว. เรี่ยราย, กระจัดกระจาย, หกเรี่ยราด; วางหน้าไม่สนิท.
เหียงกราด
หมายถึงดู กราด ๔.
ราด
หมายถึงก. เทของเหลว ๆ เช่นนํ้าให้กระจายแผ่ไปหรือให้เรี่ยรายไปทั่ว เช่น ราดนํ้า ก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ข้าวราดแกง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เยี่ยวราด ขี้ราด.
เปรื่องปราด
หมายถึงว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, ปราดเปรื่อง ก็ว่า.
พรวดพราด
หมายถึง[-พฺราด] ว. อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ยับยั้ง เช่น วิ่งพรวดพราด เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา.
กราด
หมายถึง[กฺราด] น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ใช้ประกอบกับเรือ, บางถิ่นเรียกว่า กรีด หรือ เรือกรีด, เวลาจับสัตว์นํ้าใช้แจวไปตามฝั่งคลองหรือแม่นํ้า โดยให้ไม้สำหรับกรีดนั้นระไปในนํ้า.
หมายถึง[กฺราด] ก. กวดให้แน่น เช่น กราดลิ่ม, กวดให้อยู่ในบังคับ เช่น กราดควาย กราดเด็ก; พ่นนํ้านกและไก่แล้วเอาออกผึ่งแดด; ตากอยู่กลางแดดกลางลม. ว. ซัดส่ายไปโดยไม่เจาะจง เช่น ยิงกราด, สาดไป เช่น ด่ากราด.
กะพรวดกะพราด
หมายถึง[-พฺรวด-พฺราด] ว. พรวด ๆ พราด ๆ, ลุกลน, ลนลาน.
กะพรูดกะพราด
หมายถึง[-พฺรูด-พฺราด] ว. มีเสียงดังพรูดพราด.
ครืดคราด
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหายใจไม่สะดวก.
เรี่ยราด
หมายถึงว. กระจายไปอย่างเลอะเทอะ เช่น น้ำหกเรี่ยราด น้ำแกงหกเรี่ยราด.