ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขยำ, ยำ
แม่นยำ
หมายถึงก. จำได้อย่างถูกต้อง.
ระยำ
หมายถึงว. ชั่วช้า, ตํ่าช้า, เลวทราม, อัปมงคล, เช่น คนระยำ เรื่องระยำ ทำระยำ; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ยับเยิน, แหลก, เช่น ดังดวงแก้วตกต้องแผ่นผา ร้าวระยำช้ำจิตเจ็บอุรา. (อิเหนา).
ต้มยำ
หมายถึงน. ชื่อแกงอย่างหนึ่ง ใช้เนื้อปลาหรือเนื้อสัตว์อื่นต้มในนํ้าเปล่าหรือในกะทิ ใส่ตะไคร้ ใบมะกรูด และปรุงรสเปรี้ยวเค็มด้วยนํ้าพริกเผาหรือนํ้าพริก.
สาระยำ
หมายถึงก. ชั่วมาก เช่น ผู้เฒ่าเหล่าเมธา ว่าใบ้บ้าสาระยำ. (พระไชยสุริยา).
กำยำ
หมายถึงว. ใหญ่โตแข็งแรง เช่น รูปร่างกำยำลํ่าสัน.
ยำ
หมายถึงก. เคล้าคละ, ปะปน. น. ชื่อกับข้าวอย่างหนึ่งที่ปรุงโดยเอาผักและเนื้อสัตว์เป็นต้นมาเคล้าเข้าด้วยกัน เช่น ยำเนื้อ ยำเล็บมือนาง ยำปลากรอบ.
ขยำ
หมายถึง[ขะหฺยำ] ก. กำยํ้า ๆ, บีบยํ้า ๆ, คลุก.
ข้าวยำ
หมายถึงน. อาหารชนิดหนึ่งของชาวปักษ์ใต้ ใช้ข้าวสุกคลุกกับเครื่องปรุง มีกุ้งแห้งป่น มะพร้าวคั่ว นํ้าเคยหรือนํ้าบูดู ส้มโอ และผักต่าง ๆ หั่นละเอียด เช่น ใบมะกรูด ตะไคร้ ถั่วฝักยาว.
ปู้ยี่ปู้ยำ
หมายถึงว. ชอกชํ้า, ยับเยิน.
ผักต้มขนมยำ
หมายถึง(สำ) ว. ผสมผเสปนเปกันยุ่ง.
หมายถึงก. เคารพ, นับถือ.
เล่นระยำ
หมายถึงก. กระทำสิ่งที่ชั่วช้าไม่เป็นมงคลเพื่อความสนุกเป็นต้น.